غريق فى بحر الحياة بيرفض اﻹيد اللى بتتمدله من على بر اﻷمان وبيتشعبط فى حضن غريق زيه.. ده مش جهل منه وﻻ جنون وﻻ حتى رغبة فى الضياع.. هو بس عارف أن طوق النجاة اللى يساع روحه ﻻزم يتكون من إيد بتسند وإيد تتسند.. ﻻزم صدى إستغاثة ورا صفارة اﻹنقاذ.. هو كمان عارف أن بر اﻷمان القريب ده عمره ما كان ليه.. بر اﻷمان ده أصﻻ مفيهوش حياة.. البر اللى محتاجه اللى وصلوله أعقل من أنهم يمدوا إيدهم لغيرهم.. عارفين أن كله ﻻزم يوصل بنفسه.. البر ده ممكن يكون بعيد أو ورا الموجة الجاية.. ممكن يكون فى حضن اللى جنبه او حتى موجود جواه.. بس اﻷكيد أن محدش هيوصله ليه غير نفسه.. واﻷكيد برده أنه حتى لما يوصل هيفضل البحر جواه.. وممكن يكون هو غرق حد تانى من سكان بر اﻷمان.. علشان كدة هيفضل محتاج حد زيه عشق البحر حتى وهو فى عز الغرق.. حد يفهمه لما البحر جواه يناديه ويغرق فى روحه.. وبدل ما يهرب يحضنه ويضبش معاه..